Bassie en Adriaan, zoals we die nu kennen, kreeg vaste vorm eind 1975 toen ze een oude bekende, Joop van den Ende weer ontmoetten. Ze kenden Joop nog uit de tijd dat hij, als 17 jarige jongen, toneelmeester was in Amsterdam. Maar inmiddels had hij een theaterbureau en produceerde diverse TV shows. Bas en Aad vertelden wat ze met hun kinderprogramma van plan waren en Joop zag het meteen zitten. Hij nam contact op met de TROS en toen ging het snel. Als decor werd gekozen voor een circus. Een logische link voor een clown en een acrobaat. De serie zou gaan over een clown en acrobaat die het circus kwijt raakte en daardoor verschillende baantjes moesten doen om aan geld te komen. In 1976, werd er een proefaflevering opgenomen. De TROS was enthousiast maar miste een spanningsonderdeel. Daarom werd de Plaaggeest toegevoegd wat later een verkeerde keus bleek te zijn.
Uiteindelijk werd de serie opgenomen in 1977.
In januari 1978 was de serie Bassie en Adriaan en de Plaaggeest op TV te zien. Het werd een geweldig succes. Bas en Aad waren in één klap bekende Nederlanders als het duo Bassie & Adriaan. Na het succes van De Plaaggeest werd direct gewerkt aan een nieuwe serie Het geheim van de sleutel(1978). Omdat er veel kritiek kwam en kinderen vooral bang waren voor de Plaaggeest werd die vervangen door boefjes en vooral de dovige boef, B2 (wat zeggie) werd een succes.
Op TV bleven Bassie en Adriaan dezelfde maar achter de schermen veranderde het een en ander. De eerste twee series De Plaaggeest en Het geheim van de sleutel werden geregisseerd door Guus Verstraete, maar door onenigheid tussen Joop en Guus was er voor de serie van Bassie en Adriaan de Diamant (1979) geen regisseur. Joop zei tegen Aad: Jij hebt het geschreven dan kun je het ook regisseren. Aad had heel kort de tijd om daarover na te denken maar besloot het te doen. Hij had geen regieopleiding gehad, maar bleek er aanleg voor te hebben. De serie van De Diamant werd een groot succes. Joop had voor de opname een heel nieuwe ploeg ingezet. Maar dat werkte niet goed. Door fouten van de cameraman moesten er diverse scenes opnieuw worden opgenomen en sommige werden bij de montage zelfs geschrapt. De cameraman werd ontslagen en toen kwam Mark de Blok als cameraman en dat was een hele goede keus. Het werd weer gezellig op de set en de beelden zagen er perfect uit.
Die serie werd voor een groot deel opgenomen in Circus Renz en daardoor kreeg Joop van den Ende het idee om Circus Bassie en Adriaan te beginnen. Bas en (vooral) Aad zagen het eerst niet zitten maar gingen toch mee in het idee van Joop. In korte tijd werd een circustent gekocht. Tribunes, een wagenpark en caravans werden aangeschaft en circusartiesten werden gecontracteerd. In maart 1980 was de première in Haarlem. Het werd een groot succes, maar met het succes kwamen ook de problemen. Er was afgesproken dat Joop de dagelijkse leiding zou doen, Aad de artistieke leiding en Bas pers en publiciteit.
Maar Joop had het werk met een circus onderschat en kreeg daardoor geen tijd meer voor zijn theaterbureau. Hij stelde voor het circus een bedrijfsleider aan, maar die bleek een verkeerde keus. Na een week werd Aad belast met de dagelijkse leiding van het circus en Bas kreeg de zware taak van tournee planning er bij. Ze maakten per dag 2 shows, wat al zwaar was, maar kregen nu ook nog alle problemen van het circus te verwerken en dat waren er heel veel. 15 uur per dag werken en dat 7 dagen per week was heel gewoon en tussendoor werd ook nog de TV serie De Huilende Professor (1982) opgenomen.
Circus Bassie en Adriaan reisde in 1980 en 1981 zeer succesvol door heel Nederland, maar in 1982 werd het omgebouwd tot Showcircus Joop van den Ende. In dat circus zouden Bassie en Adriaan ’s middags optreden en ’s avonds was er een show met André Hazes. Maar het Showcircus Joop van den Ende werd een enorme flop. Er kwam geen publiek en al na een maand werd het circus weer omgebouwd naar Circus Bassie en Adriaan. Door stress en vermoeidheid werd de onderlinge verhouding tussen Bas, Aad en Joop er niet beter op. Eind 1982 besloten ze te stoppen met het circus en beëindigde ook de samenwerking met Joop.
Omdat ze met Joop gestopt waren, stopte ook de TROS, die veel TV-produkties van Joop uitzond, met Bassie en Adriaan. Maar in 1984 kwam er een TV aanbieding uit België. Bob Davidse, de directeur jeugd BRT, vroeg of Bas en Aad acht korte filmpjes wilde maken met een educatieve inslag. Die filmpjes sloegen zo goed aan, dat er in totaal 36 filmpjes werden gemaakt en als de BRT die uitzond, keken niet alleen de Belgische kinderen, ook in Nederland werd massaal naar Bassie en Adriaan gekeken bij de BRT. Dat viel ook de TROS op en ze werden gevraagd weer programma’s voor ze te maken. Bas en Aad produceerden de TV series nu samen, maar de andere werkzaamheden werden gescheiden. Aad had de BV “Adrina Produkties” opgericht en schreef liedjes, series en boeken en hij regisseerde en monteerde de series. De BV van Bas, “Bassie Produkties” organiseerde de tournees door het land en alle publiciteit daarvoor.
In 1986 maakten ze de serie “Het geheim van de schatkaart”, in 1987 “De verdwenen Kroon” en in 1989 de Griekse serie "De verzonken stad”
In 1985 probeerden ze iets nieuws. Ze maakten van hun TV series videobanden, maar in die tijd was daar niet veel interesse voor. Ze verkochten een paar honderd banden per jaar.
In 1985 vroeg de directeur van Circus Renz, Nol Renz, aan Bas en Aad of ze weer met hem mee wilde reizen. Zijn circus draaide zo slecht dat het bijna failliet was. Hij vroeg of ze één seizoen bij hem wilden optreden. Ook al hadden Bas en Aad geen goed gevoel overgehouden aan het circus, ze wilden Nol niet laten vallen en vonden een compromis. In het voor- en najaar werd het circus voor 3 weken omgebouwd tot “Circus Bassie en Adriaan”. Het werd weer zo'n succes dat besloten werd het jaar daarop twee keer één maand op te treden in het circus en de jaren daarna werd het zelfs twee keer zes weken.
In 1988 werd Nol ernstig ziek en en had niet meer lang te leven. Het was altijd zijn grote wens geweest om een keer met een grote, nieuwe circustent te reizen maar zei tegen Bas en Aad: “Die kan ik niet kopen als jullie maar een paar weken bij me werken”. Bas en Aad hoefden elkaar alleen maar even aan te kijken en toen was het beslist. Ze zouden in 1989 het hele seizoen in Nol Renz zijn nieuwe circustent optreden. De nieuwe circustent werd gekocht, maar helaas heeft Nol die nooit mogen zien. In januari 1989 overleed hij. Uit respect voor Nol bleven Bas en Aad het hele seizoen bij Circus Renz. In november 1989 zeiden ze het circus voorgoed vaarwel.
Vanaf dat moment zijn ze begonnen met voorstellingen van 'De Bassie en Adriaan Lachspektakelshow' in kleine zaaltjes en sportzalen op een nieuw aangeschaft toneel en met eigen decor, licht, geluid, stoeltjes en bankjes. Al vrij snel gingen ze naar sporthallen toe omdat er steeds meer publiek naar de voorstelling kwam.
Er werd een nieuwe vrachtwagen met aanhanger gekocht, het decor werd uitgebreider en de Lachspektakelshow tourde het hele jaar door heel Nederland. Er werd keihard gewerkt. Bas deed alle planning voor de voorstellingen en Aad was druk met het schrijven, regisseren en monteren van een nieuwe TV serie.
In 1990 werd de serie “De geheimzinnige opdracht” gemaakt en die werd niet alleen door de kinderen bekeken, maar ook massaal door de ouders. De serie is opgenomen op de mooiste en interessantste plaatsen van 12 landen in Europa. Elke uitzending werd door zo’n half miljoen kijkers bekeken en kreeg een gemiddeld waarderingcijfer van 7.8. Gesterkt door dat succes besloten ze in 1992 een nog grotere serie te gaan maken. Aad vloog naar Amerika, zocht daar de mooiste plekjes op en kwam na een maand terug met notitieblokken vol ideeën. Na bijna een jaar schrijven en voorbereiden gingen de opnames in januari 1993 van start op Curaçao. Maar daar kregen ze de ene tegenslag na de andere. De cameraploeg kwam 2 dagen te laat aan, de dag daarop regende het en kon er niet gefilmd worden en de dag daarop sprong Bas van de Emmabrug, een sprongetje van nog geen 2 meter en brak zijn enkel. Er zat al heel veel geld en werk in de serie en stoppen en terug gaan zou een ramp betekenen. Na 2 dagen sloeg Bas het gips van zijn enkel en zei: ‘Ik heb nog pijn, maar we gaan door met de opname.’ Aad veranderde de scènes waarin gelopen moest worden in scènes waar ze stonden of zaten en na een week werden de opnames hervat. Ze filmden 7 weken in Curaçao, Florida en St. Maarten en het lukte, niemand merkte iets van de gebroken enkel.
Terug in Nederland werd Bas aan zijn enkel geopereerd en toen hij net genezen was van die operatie vlogen ze naar Amerika en filmden daar 7 weken kris kras door Californië, Nevada en Arizona, Washington en New York. De serie "De reis vol verrassingen" werd totaal 16 afleveringen en sloeg heel goed aan. Diverse uitzendingen kregen een waarderingcijfer van 8.0. Maar toch besloten Bas en Aad niet meer zo’n grote serie te maken. Het begon te zwaar te worden. Daar kwam nog bij dat Bas een versleten heup had en het lopen voor hem elke dag moeilijker werd.
In 1994 kreeg Aad een idee voor een korte serie met "Liedjes uit grootmoederstijd", maar dat zagen ze bij de TROS niet zo zitten. Aad besloot de serie toch op te nemen en het desnoods alleen op video uit te brengen. Toen de opnames klaar waren, nam de TROS maar 2 van de 3 afleveringen. Erg enthousiast waren ze niet, maar het publiek des te meer. Het werd een klapper en op verzoek van de kijkers werden de afleveringen binnen een maand herhaald. Een jaar later besloot de TROS toch ook de derde aflevering uit te zenden. Na de opname van "Liedjes uit grootmoederstijd" werd Bas aan zijn heup geopereerd. De operatie slaagde goed, maar het duurde nog 4 maanden voor hij weer kon werken.
Ook werden er in 1994, met een reclameactie voor een slagersorganisatie, in 6 weken 251.000 banden van “De huilende professor” verkocht.
In 1995 deed Bas iets heel anders. Met zijn mondharmonica maakte hij een CD met serieuze en romantische melodieën. Als mondharmonica spelende clown was hij al te zien met Frans Bouwer, in Bananensplit en een paar maal bij Paul de Leeuw. Inmiddels zijn er drie mondharmonica cd's van Bas(sie) van Toor.
In 1996 begon Aad ook iets anders. Hij maakt een CD-rom met spellen. Een leuk idee, maar heel tijdrovend. Maar zijn moeite wordt beloond, want de CD-rom wordt door de kinderen heel leuk gevonden en een jaar later ligt de tweede Bassie en Adriaan CD-rom in de winkel.
